Sunday, June 13, 2010

'Στραβές' που δεν θα ισιώσουν ποτέ

Τι είναι η ζωή… Ένα μείγμα από επιλογές, αιτιότητα, συμπτώσεις και συνέπειες.
Ένα συνονθύλευμα τυχαίων και μοιραίων γεγονότων, που όταν τα όρια της κατηγορίας στην οποία ανήκουν φαντάζουν δυσδιάκριτα, γινόμαστε πρωταγωνιστές απρόσμενων καταστάσεων.

Ενίοτε, ντροπιαστικών ή και επώδυνων καταστάσεων.
Καταστάσεις που αν σου τύχουν, δεν τις ξεχνάς ποτέ.
Καταστάσεις που αν καταφέρεις να ξεχάσεις, θα σου τις θυμίσει κάποιος ξιπασμένος blogger σε ανύποπτο χρόνο.
‘Στραβές’ που δεν θα ισιώσουν ποτέ, ακόμα κι’ αν ανήκουν πλέον στο παρελθόν σου…

Ας δούμε μερικές μέσα απ’ τα μάτια των πρωταγωνιστών τους:


1/ Είσαι μια 17χρονη κορασίδα του Λυκείου προικισμένη με άπειρα φράγκα, μουστάκι και μερικές εκατοντάδες παραπανίσια κιλά. Τρέφεις μια μακροχρόνια καψούρα για έναν από τους συμμαθητές σου ώσπου κάποια μέρα (επιτέλους!) τα τσιγάρα, τα σάντουιτς και τα αναψυκτικά που τον κερνούσες τα 3 τελευταία χρόνια πιάνουν τόπο. Σου ζητάει να βγείτε μετά το σχολείο!

Τα νέα εξαπλώνονται σαν φωτιά σε αγωγό πετρελαίου, και μετά το σχόλασμα, σχεδόν όλοι οι μαθητές έχουν μαζευτεί στην κεντρική είσοδο του σχολείου για να παραστούν στο ξεκίνημα του ειδυλλίου σας. Το soon to be αγόρι σου σε περιμένει καθισμένος στο παπάκι του και σε φιλάει στο μάγουλο χαμογελώντας καθώς οι υπόλοιποι ανοίγουν δρόμο ζητωκραυγάζοντας…

Όλα είναι τέλεια. Ανεβαίνεις στο μηχανάκι και του σφίγγεις την μέση...
Η συγκίνησή σου είναι ακόμα πιο έντονη κι’ απ’ αυτήν που ένοιωσες στο τελευταίο επεισόδιο του Beverly Hills… όταν ξαφνικά ένα εκκωφαντικό μαρσάρισμα από  μια εξάτμιση Sebring τα καταστρέφει όλα. Οι κραυγές συγκίνησης των φιλενάδων σου επισκιάζονται από τα χαιρέκακα γέλια των φίλων του αγαπημένου σου που ήξεραν εξ’ αρχής ότι θα είχε βάλει 4η ταχύτητα στο παπάκι του με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον να ξεκινήσει!
Μην ξέροντας απ’ αυτά, νομίζεις ότι ευθύνεται το υπέρμετρο βάρος σου και κατεβαίνεις απ’ το μηχανάκι ντροπιασμένη και μην έχοντας στον ήλιο μοίρα. Με το που κατεβαίνεις το κάθαρμα βάζει 1η και φεύγει κανονικά, γελώντας πιο δυνατά κι’ απ’ τον Διάολο.

Από την ντροπή σου, κάνεις τόσον καιρό να πατήσεις στο σχολείο που μένεις στην ίδια τάξη από απουσίες…         


2/ Είσαι ένα 10χρονο αγοράκι που μεγαλώνει στην τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα, γνωστή και ως η τελευταία δεκαετία στην οποία τα παιδιά μεγάλωναν μαθαίνοντας τον κόσμο στον δρόμο – όπως πρέπει – πριν το Internet και η αυξημένη εγκληματικότητα των ύστερων χρόνων τα γαμήσει όλα.
Στην νοητική σου ανάπτυξή σου συμβάλλει τα μάλα ένας πιο εύσωμος από ‘σένα παιδικός σου φίλος, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να σε ξυλοφορτώνει χωρίς λόγο μαθαίνοντάς σου έτσι τα βασικά του Δαρβινισμού και της ζωής γενικότερα.

Με τον καιρό, αυτό το αναίτιο περιστασιακό ξυλοκόπημα αποκτά τελετουργικό χαρακτήρα. Η σε ανύποπτο χρόνο προειδοποιητική πολεμική ιαχή του φίλου σου σημαίνει ότι πρέπει να αρχίσεις να τρέχεις. Αν τρέξεις αρκετά γρήγορα και για αρκετή ώρα, γλυτώνεις. Απλό.
Κάποια μέρα, ο φίλος σου αποφασίζει να ξεκινήσει η μέρα σας με ένα απ’ αυτά τα μαθήματα ζωής. Με το που συναντιέστε στην γειτονιά και πριν πείτε οτιδήποτε, τα μάτια του ανοίγουν διάπλατα και αρχίζει να φωνάζει κάτι που ακούγεται σαν στίχους από τραγούδι των Sepultura οπότε αμέσως καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται. Πανικόβλητος, και προσπαθώντας να καλύψεις την μικρή απόσταση που σας χωρίζει, ξεκινάς να τρέχεις χωρίς να κοιτάς που πηγαίνεις και μην βλέποντας έναν από τους τεράστιους (κίτρινους) πλαστικούς κάδους που έδρευαν στις κολώνες των Δήμων της Αθήνας τα 90s 

Ο ήχος της σύγκρουσης είναι τόσο δυνατός που αντηχεί στο μυαλό του φίλου σου για περίπου 20 χρόνια (and counting) και εσύ, βρίσκεσαι στο έδαφος λουσμένος στα σκουπίδια, αφού το καπάκι του κάδου που βρίσκεται στο κάτω μέρος του έχει σπάσει.
Λόγω του σοκ που έχεις υποστεί δεν έχεις καταλάβει τι ακριβώς έχει γίνει, και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ζητάς ‘συγγνώμη’ από τον κάδο διότι νομίζεις μέσα στην σύγχυσή σου ότι έχεις πέσει πάνω σε άνθρωπο…

Ο φίλος σου γελάει τόσο δυνατά και για τόση ώρα ώσπου αποσύρεται βήχοντας χωρίς τελικά να σε χτυπήσει καθόλου. Τον νίκησες! 


3/ Είσαι μια έφηβη νέα οδηγός που βολτάρεις με την BMW του μπαμπά σου και την γυναικοπαρέα σου. Απρόσμενα, σε έναν κεντρικό αλλά ευτυχώς άδειο προς στιγμή δρόμο, το αυτοκίνητό σου σβήνει στο φανάρι και δεν παίρνει μπρος με τίποτα.

Αντίθετα από την τραγική πλειοψηφία των γυναικών οδηγών, διαθέτεις την νοητική διαύγεια να ανάψεις τα αλάρμ και να προτρέψεις την παρέα σου να σπρώξουν το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου. Σε μια κίνηση αποπροσανατολισμένης φεμινιστικής αλληλεγγύης(;;) όμως, βγαίνεις ΚΑΙ ΕΣΥ και αρχίζεις να σπρώχνεις από την πλευρά του οδηγού κρατώντας ταυτόχρονα το τιμόνι…

Όταν επιτέλους αναπηδά στο μυαλό σου η έννοια και η φύση της λειτουργίας του ‘φρένου’ στα μηχανοκίνητα οχήματα είναι πλέον αργά…
Το αυτοκίνητο σου κατευθύνεται με αρκετή φόρα προς το πεζοδρόμιο και όλα μοιάζουν δυσοίωνα, όταν… ξαφνικά…! σαν από μηχανής ελπιδοφόρος θεός…!!! το πεζοδρόμιο που είναι χαμηλωμένο στο ύψος του δρόμου σε συνεργασία με μια ευγενέστατη τσιμεντένια κολώνα της Δ.Ε.Η βάζουν τέλος στο δράμα…

Η αντρομηχανοπαρέα που τόση ώρα σας κοιτάει από το απέναντι φανάρι, όχι μόνο δεν ήρθε να βοηθήσει γιατί κοιτούσε να δει αν είστε ωραία μωρά για να αξίζει τον κόπο (σ.σ. δεν είστε) αλλά με το που στουκάρει το αμάξι σου στην κολώνα φεύγουν με σούζες και χτυπώντας παλαμάκια για το κατόρθωμά σας! Αλήτες…


4/ Είσαι μια sexy κορμάρα με γυαλάκια, πεδιλάκια με τακούνια και μπουτάρες που θα ζήλευε και η Ρένα Βλαχοπούλου. Είσαι όμορφη. Ξέρεις ότι εκείνος ο συνάδελφος σου που σε γδύνει με τα μάτια όταν νομίζεις ότι νομίζει πως δεν κοιτάς, ποθεί ακατάπαυστα να σε γδύσει και με τα χέρια. Το αντιμετωπίζεις χωρίς έπαρση, απλά φτιάχνοντας πάντα σαν από αντανακλαστικό τα μαλλάκια σου με ανεμελιά…

Μια φορά, συμβαίνει αυτό ενώ κρατάς δύο φραπεδάρες και μάλλον λόγω κάποιου είδους βραχυκυκλώματος τους χύνεις και τους δύο πάνω σου κάνοντάς όλα πουτάνα!
Ο συνάδελφός σου είναι ευγενής και προσποιείται ότι δεν κατάλαβε τι ακριβώς έγινε, αλλά, ντάξει, δεν είναι και τόσο υπεράνω ώστε να μην το γράψει στο blog του δοθείσης της ευκαιρίας.


5/ Είσαι ένας οποιοσδήποτε και πας σε μια πορεία στην οποία γίνονται επεισόδια.
Ένας φίλος σου έχει την φαεινή χιουμοριστική ιδέα να αρχίσει να φωνάζει: “Λίτηηηης…! Μπάτσος…!δείχνοντάς σε…

Τις μαζεύεις από όλους τους συμμετέχοντες στην πορεία, όταν επιτέλους σε σπρώχνουν έξω από το μπλοκ και σε πετάνε μπροστά στα ΜΑΤ.
Μαζεύεις και λίγο νόμιμο ξύλο και είσαι κομπλέ.


6/ Είσαι ξανά ένας οποιοσδήποτε και μαθαίνεις ότι η κοπέλα σου σε απατάει.
Με τον Κούγια! Daaaamn!


7/ Είσαι ένας 20άρης νέος για καφέ με την παρέα σου όταν κοζάρεις σε παρακείμενο τραπέζι μια πανέμορφη κοπέλα. Θέλεις πάση θυσία να της μιλήσεις και σκέφτεσαι ποια θα ήταν η καλύτερη προσέγγιση. Οι φίλοι σου κάνουν ότι μπορούν για να σε εμψυχώσουν φωνάζοντάς σε κοτάρα και λέγοντάς σου ότι η χυλόπιτα είναι αναπόφευκτη λόγω της σκατόφατσάς σου. Σε μία εντυπωσιακή επίδειξη αποφασιστικότητας, παίρνεις ένα σβηστό τσιγάρο στο στόμα σου και κατευθύνεσαι στο τραπέζι του έρωτα… 

Λόγω της έλλειψης ψυχολογικής προετοιμασίας και της απουσίας έμφυτου αυθορμητισμού, φτάνεις στην κοπελάρα, δείχνεις το τσιγάρο που έχεις στο στόμα σου, αλλά αντί να ζητήσεις φωτιά, ρωτάς την ώρα! Τούβλο!
Εκείνη, σου λέει την ώρα και σου δίνει φωτιά (χωρίς να έχεις θυμηθεί να ζητήσεις) και πιθανότατα ετοιμάζεται να σου πει ότι δεν έχει ψιλά αλλά και να είχε δεν θα τα έδινε σε τρόφιμο του Π.Ι.Κ.Π.Α. που τα ξοδεύει σε τσιγάρα.

Την ευχαριστείς και επιστρέφεις στο τραπέζι σου απογοητευμένος και δεχόμενος την χλεύη των φίλων σου και τα υποτιμητικά βλέμματα της παρέας της γκομενάρας.
Ύστερα από 5 λεπτά, έρχεται ένας ακόμα φίλος σου ο οποίος όλως τυχαίως γνωρίζεται ήδη με την γυναικοπαρέα και καταλήγετε να κάτσετε όλοι μαζί!
Μια νέα εποχή ξεκινάει για όλους εκτός από ‘σένα, καθ’ ότι η πρώτη εντύπωση φαίνεται πως είναι όντως το παν…

Εντάξει, κρίμα. Αυτό είναι κρίμα.     


8/ Είσαι ένας μπάκουρος νεαρός άντρας που μένει με τους γονείς του. Έχεις μόλις γυρίσει από την δουλειά και αράζεις στην πολυθρόνα σου άρχοντας, γυμνόστηθος με το σώβρακο, και ψάχνεις κάτι να δεις στη τηλεόραση. Ως συνήθως, το μόνο σοβαρό πράγμα που βρίσκεις στον οχετό των τηλεοπτικών προγραμμάτων είναι μια soft-core τσόντα, αρκετά καλή για να την παρακολουθήσεις αλλά όχι αρκετά καλή για να …το ρίξεις και λίγο έξω. Γυρνάς την πολυθρόνα σου πλάτη στην πόρτα ώστε να έχεις χρόνο να αλλάξεις κανάλι σε περίπτωση απρόσμενης εισβολής στο δωμάτιό σου, και παρακολουθείς ερεθισμένος. Σε παίρνει ο ύπνος λίγο πριν το κανάλι το γυρίσει σε gay porn

Ύστερα από χρόνια και ενώ στο μεταξύ η μητέρα σου έχει φύγει απ’ την ζωή, ο gay γιος της γειτόνισσας σου την πέφτει και όταν απορείς και του εξηγείς ότι είσαι straight σε προτρέπει να μην κρύβεσαι άλλο… Σου εξηγεί ότι πριν μερικά χρόνια, η μητέρα σου είχε ζητήσει συμβουλές από την δική του, αφού της εκμυστηρεύτηκε ότι σε είχε πιάσει γυμνό και καυλωμένο να βλέπεις τσόντες με ομοφυλόφιλους...    
Ήττα.


9/ Είσαι ρασοφόρος σε κάποια από τις εκκλησίες των προαστίων της Χαλκίδας και τρέφεις την αυταπάτη ότι επειδή είναι Κυριακή του Πάσχα έχουν όλοι την όρεξή σου να ακούνε Λειτουργία από τις 07:00 ΤΟ ΠΡΩΙ από τα μεγάφωνα της πλατείας…

Η παρέα που κατάφερες να ξυπνήσεις (ηλίθιε) το αποδέχεται με καρτερικότητα, φτιάχνει καφέ και βάζει μουσική για να καλύψει το αίσχος που αιωρείται στον αέρα από τις αγριοφωνάρες σου. Με ανεκδιήγητο θράσος, αρχίζεις να φωνάζεις “Παρακαλώ! Παρακαλώ! Τι πράματα είναι αυτά;” από το μικρόφωνο και στέλνεις μάλιστα κι’ ένα παπαδοπαίδι να δει από πού προέρχεται η μουσική! (Τώρα, πως κατάφερες και άκουσες εξ’ αρχής την μουσική ένας θεός ξέρει, και μάλλον όχι ο δικός σου).

Το δουλάκι σου είναι καταφανώς καθυστερημένο (σουρπράηζ – σουρπράηζ) και ψάχνει στα γύρω παρκαρισμένα αυτοκίνητα για την πηγή της μουσικής αγνοώντας παντελώς τους 5 γενειοφόρους μαλλιάδες που του στέλνουνε μούντζες και κωλοδάχτυλα από ένα κοντινό μπαλκόνι…

Η παρέα προβληματίζεται, και συμφωνεί πως το πρόβλημα είναι μάλλον το είδος της μουσικής στο οποίο ο ιερέας προφανώς δεν αρέσκεται (έπαιζε Dire Straits – γούστο 0 το άτομο).
Την λύση δίνει ο μεταλάς της παρέας, ο οποίος ομολογουμένως δίνει την πιο αρμόζουσα μουσική πρόταση και φιλοδωρεί την υπόλοιπη παρέα με ένα εξαιρετικό head banging το οποίο κατά την σύμφωνη γνώμη όλων θα έπρεπε να καταχωρηθεί στο βιβλίο Guinness υπό την κατηγορία Best head banging ever VS a priest αν αυτοί στο Guinness δεν ήταν τόσο αδερφάρες και δεν την είχαν παραλείψει.

“I Am The One, Orgasmatron, The Outstretched Grasping Hand…”

Αντιλαμβανόμενος ότι ο Lemmy υπερτερεί και σε φωνή και σε ευγλωττία για το συγκεκριμένο θέμα, η Λειτουργία σου καταστρέφεται και αρχίζεις τις επικλήσεις τύπου: “Ντροπή! Σέβας! Λίγο σέβας άθεοι!”
Χαχαχαχα! Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα! Και του χρόνου πούστρα!



10/ Είσαι ένα νέο παλικάρι που περπατάει στο δρόμο όταν ξαφνικά εμφανίζεται στο αντίθετο ρεύμα του πεζοδρομίου η γυναίκα των ονείρων σου. Όμορφη, άβαφτη, με λιτό ντύσιμο και μια pre-paid κάρτα ανανέωσης WoW στο χέρι. Η τέλεια γυναίκα!

Αφηρημένος, αρχίζεις να σκέφτεσαι εντατικά πως μπορείς να της την πέσεις μες στη μέση του δρόμου και αναρωτιέσαι για μία ακόμα φορά πως στο μπούτσο κατάφερε ο Γαρδέλης να κάνει ακριβώς αυτό με την Αλιμπέρτη σε εκείνη την σκηνή από “Τα τσακάλια” που της μιλάει για 2 λεπτά σε μία διασταύρωση και καπάκι την ψήνει και την πάει στον τεκέ της Ούρσουλας.

Είσαι τόσο αφηρημένος και αγχωμένος για να μην χάσεις την ευκαιρία, που δυστυχώς δεν παρατηρείς μια μερίδα ΣΚΑΤΑ! που έχει σερβίρει στο πεζοδρόμιο κάποιος ανεύθυνος σκύλος. Θα μπορούσες απλά να τα πατήσεις και να τελειώσει η μέρα σου σαν μια οποιαδήποτε άλλη στην γραφική μας Αθήνα, αλλά δεν είσαι τόσο τυχερός…  Καθώς περπατάς, τα κλωτσάς άθελά σου προς το μέρος της γκομενάρας, ακριβώς την στιγμή που εισέρχεται σε απόσταση βολής…

Εκείνη, που τόση ώρα κοιτούσε αλλού για να αποφύγει το βλέμμα σου διότι είσαι άσχημος, δεν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς έχει συμβεί οπότε απλά τρομοκρατείται από αυτήν την ανοίκεια σκατοεπίθεση που της εξαπέλυσες και βάζει τις φωνές!
Όλοι οι άντρες σε ακτίνα 2 χιλιομέτρων έρχονται να βοηθήσουν, και βλέποντας την ομορφιά της κοπέλας και την υποχωρητική στάση σου εξαγριώνονται ακόμα περισσότερο. Αρπάζεις φάπες από παντού ώσπου έρχονται οι μπάτσοι και σε μαζεύουν προσάπτοντάς σου και 5-6 άσχετες επιθέσεις αφού ξέρουν ότι δεν θα νοιαστεί κανείς τέτοια ανωμαλάρα που είσαι… Τα ΜΜΕ μιλάνε για κοπρολάγνο ‘δράκο’ που συνελήφθη και η ζωή σου καταστρέφεται…

Θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα… Προσοχή παιδιά.



Όπως θα καταλάβατε, τα περισσότερα από τα παραπάνω είναι εμπνευσμένα από πραγματικά περιστατικά.
Εκτός απ’ αυτό με τον Κούγια. Ντάξει, αυτό το επινόησα. Αλλά για φαντάσου φίλε…